Dorota i Przemek | Dolina Cedronu | Reportaż ślubny

Luty 26, 2018

Reportaż ślubny w zielonym otoczeniu. Muszę Wam się do czegoś przyznać, ta robota fotografa ślubnego to jest jednak megafajna. Plusów jest wiele, minusy też się znajdą, ale w kategorii “minusów dodatnich” ;). Dzięki ślubom miałem już okazję latać nad Warszawą balonem, odwiedzić Szwecję, zobaczyć i sfotografować ślub Hinduski, fotografować miłość na Greckiej plaży a teraz do wielu rzeczy, które miałem okazję robić doszło jeżdżenie na pace terenowego Land Rovera – żeby nie było, nie jechałem sam. Towarzyszył mi jeszcze świadek! Żeby było jeszcze ciekawiej to nie był jedyny samochód, za nim jechała kolumna pięciu wielkich terenowych Grand Cheerokie. Właśnie w takiej obstawie Dorota i Przemek jechali do ślubu. Ryk silników już z daleka oznajmiał gościom, że orszak weselny się zbliża. Dzięki temu ślubowi trafiłem na jeszcze kilka fantastycznych rzeczy. Czy wiedzieliście lub może byliście w sali weselnej co się zwie Dolina Cedronu? Miejsce to wygląda jak żywcem przeniesione z włoskiej Toskanii, a znajduję się pod Krakowem. Wiem co mówię – byłem na ślubie w Toskanii! Miejsce jest piękne, położone na wzgórzu. Sala weselna to dawny XVIII wieczny spichlerz, więc w tym wszystkim jest i element historyczny. Polecam gorąco. Dzięki Dorocie trafiłem również na fantastyczną kapelę Kraków Street Band. Chłopaki tak ożywili całe wesele, że pomimo 30 stopni w cieniu goście tańcowali jeszcze dwa dni. Jakie oni robią covery to się w głowie nie mieści. Poszukajcie ich koniecznie na You Tube. Takie to cuda można trafić, będąc tylko fotografem ślubnym…

Wychodząc do pracy za każdym razem odhaczam check listę: aparaty, obiektywy, lampy, ładowarki, baterie, karty, marynarka, koszula na zmianę. Jak wszystko jest znaczy się, że jestem gotowy. Czasem tylko zdarza mi się Para Młoda jak Martyna i Przemek, a wtedy zaczyna brakować mi sprzętu. Nagle przydałby się rower, rolki albo przynajmniej trzecia ręka. Nadążenie za fabułą staje się niemożliwe, znienacka zostaję wciągnięty w wir kolorów, dźwięków i świateł który pędzi niewyobrażalnie, aż wypluwa mnie po północy zmęczonym do obłędu. Wracam do domu nie pamiętając do końca co właściwie się wydarzyło, a potem przeglądam pliki i dopiero po raz pierwszy naprawdę to widzę. W szczegółach, w gestach, w emocjach. I nagle robi mi się tak miło i wesoło.

dolina cedronu, slub, fotografia slubna, zdjecia slubne krakow